وبلاگستان - نویسنده تارنمای "طی‌طـریق" در آخرین بروز رسانی وبلاگ خود چنین نوشت:

«من از عموم مسلمانان جهان و دولت‌های اسلامی می‌خواهم که برای کوتاه کردن دست این غاصب [اسرائیل] و حامیان آن به‌هم بپیوندند و جمیع مسلمین جهان را دعوت می‌کنم که آخرین جمعه ماه مبارک رمضان را که از ایام قدر است و می تواند تعیین کننده سرنوشت مردم فلسطین نیز باشد را به‌عنوان روز قدس اعلام نمایند.»

جملات فوق بخشی از سخنان تاریخی حضرت امام(ره) است که سرآغاز جنبشی جهانی؛ علیه رژیم صهیونیستی بود و تا به امروز نیز افراد زیادی از سراسر جهان به این ندای معمار کبیر انقلاب، لبیک گفته و در این روز مقدس، با راهپیمایی‌های گسترده؛ انزجار و تنفر خود را از اقدامات و جنایات ددمنشانه این رژیم منحوس اعلام می‌نمایند.

اما جای شگفتی بسیار است که برخی افراد در داخل کشور، سعی در القای شک و تردید در این موضوع اساسی جهان اسلام را داشته و با طرح شبهاتی نامربوط و بی‌اساس می‌کوشند، اذهان جامعه مسلمان ایران را از این مسأله مهم دور سازند.

نمونه بارز و عینی این امر، در راهپیمایی روز قدس سال 88 کاملاً مشهود بود که عده‌ای با سخنان و شعارهای نابهنجار و تفرقه برانگیز خود، سعی در کم اهمیت؛ یا بطورکلی بی‌اهمیت جلوه دادن موضوع فلسطین در نزد افکار عمومی کشور را داشته و با سردادن شعارهایی هم چون «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران!»؛ نه تنها دل مردم مسلمان کشورمان، بلکه دل هر آزاده‌ای که از دیدن عذاب فلسطینیان رنج می‌کشد را نیز به درد آوردند!

اولین سؤال اساسی که در این مورد به ذهن خطور می‌کند این است که؛ چگونه ممکن است در کشوری که داعیه حمایت از فلسطین را داشته و خود را از پیشگامان در این عرصه می‌داند، چنین اقدامات ضدارزشی رخ دهد؟!

شاید برخی افراد بگویند که این افراد هنجارشکن، عده‌ای قلیل بوده و محل از اعراب و اعتنا را بر نخواهند انگیخت، اما همین تعداد اندک نیز ممکن است با بسط و القای تفکرات التقاطی خود، اذهان مردم بالاخص جوانان را تخریب نموده و از آنها در جهت اهداف شوم خود سوءاستفاده نمایند.

پس همین امر نیز وظیفه ما در برابر این تفکر انحرافی را مضاعف می‌کند که با تبیین و تشریح صحیح مسائل و بالابردن سطح آگاهی همگان در موضوع فلسطین، درجهت مقابله با آن برآییم.

شاید بسیار شنیده باشید سؤالاتی هم چون:

- موضوع فلسطین به ما چه ارتباطی دارد؟

- چرا با وجود تمامی گرفتاری‌ها و مشکلات داخلی بازهم باید به فکر مسأله فلسطین باشیم؟

... و سؤالاتی از این دست؛ که در این نوشتار سعی در پاسخ‌گویی مناسب و دقیق به این شبهات کاذب و سؤالات غیر واقعی را داریم:

1- ما به‌عنوان یک مسلمان وظیفه داریم از هم‌کیشان و هم‌مذهبان خود در مقابل دشمنان مشترک، دفاع نماییم. در این مورد چه در کتاب‌الله و چه در فرموده های پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت(ع)، تأکید و سفارش فراوان شده است.

دین اسلام، دین رحمت و عطوفت و حمایت بین دوستان است و گرایش‌های قومی و نژادی و گروهی درآن راه ندارد.

در قرآن کریم آمده است: «محمّد رسول الله الذین معه اشداء علی الکفّار رحماء بینهم/(فتح/29)» که این آیه اشاره مستدل و مستقیم بر وحدت و یکپارچگی و مهربانی با هم مسلکان و برخورد شدید و قاطع با کفار و ظالمان داشته و دارد که مصداق عینی "الکفّار" در جهان امروزی آمریکا و اسرائیل غاصبند.

2- هویت ملی ایرانیان در تضاد آشکار با موجودیت اسرائیلیان قرار دارد به‌طوری‌که هیچ وجه اشتراکی فی‌مابین ما و آنها وجود نداشته و ندارد.

عقاید، افکار، آداب، سنن، اندیشه، اعتقادات، نگرش و در یک کلام منافع ایران و اسرائیل در برابر هم قرار دارند که این امر نیز لزوم مبارزه با ایشان را دوچندان می‌کند.

به‌عنوان مثال؛ ترویج ایران هراسی و نشان دادن چهره‌ای موحش از ایران و ایرانی در افکار عمومی بین‌الملل؛ ترور ناجوانمردانه دانشمندان هسته‌ای جمهوری اسلامی؛ تجهیز و تعلیم گروهک‌های ضدانقلاب در جهت اقدامات خرابکارانه در ایران؛ قربانی کردن هموطنان بی‌گناه و همچنین حمایت بی‌قید و شرط از فرقه‌ها، گروهک‌ها و سازمان‌های معاند و مخالف با مردم و نظام اسلامی ایران؛ تنها گوشه‌ای از فعالیت‌های این رژیم در راستای ضدیّت با ملت و نظام جمهوری اسلامی است که می توان به آنها اشاره کرد.

عده‌ای در داخل کشور این شبهه را مطرح می‌کنند که مگر ما با اسرائیل مرز مشترک داشته یا در حال جنگ رودررو و مستقیم هستیم که در مواجهه با آن تا این حد شدت عمل به خرج می‌دهیم؟!

در پاسخ به این افراد نیز می‌بایست به چند نکته ضروری اشاره کرد.

احتمالاً این روزها در میان مردم و رسانه های گوناگون، واژه‌ای بنام "جنگ نرم" را زیاد شنیده باشید.

همان‌طور که از نام آن نیز پیداست؛ جنگ نرم، جنگی تن‌به‌تن و مستقیم، همانند جنگ‌های معمول نیست بلکه هدف از این نوع مقابله، ایجاد انحطاط فکری و عقیدتی در میان مردم هر کشوری، بوسیله رسانه‌های دیداری و شنیداری مهاجم، است.

حال می‌بایست این نکته را متذکر شد که هم اکنون ما در جنگ نرم مستقیم با آمریکا و اسرائیل و هم‌پیمانان آنها به‌سر می‌بریم که جنگی حتی سخت‌تر و فرسایشی‌تر از 8 سال دفاع مقدس است.

 از این روی باید با تمامی قوا و ابزارهای کارآمد موجود در مقابل این هجمه نرم ایستادگی کرد چراکه هم اکنون بنی‌اسرائیل پس از قطع امید از تسخیر «ارض نیل تا فرات» به تسخیر «قلوب اهالی نیل تا فرات» روی آورده است.

غول‌های رسانه‌ای صهیونیست هم اینک تمام مساعی و تلاششان را بکار بسته‌اند تا با سوق دادن افکار عمومی به سمت و سوی مسائل فرعی و دست چندم، «ارزش‌ها را بی‌ارزش» و «آرمان‌ها را دست نیافتنی» جلوه دهند!

درست است که ما با اسرائیل مرز مشترک نداشته و ظاهراً از جانب این رژیم خطری را احساس نمی‌کنیم ولی واقعیت امر حاکی از تهاجم وسیع این رژیم به شکل نرم است.

زمانی که ما در ایران اسلامی‌مان، مواردی چون روز قدس سال 88 را مشاهده می‌کنیم با اندکی تأمل درمی‌یابیم که در جنگ نرم کنونی، پاسخ «تک» رسانه‌ای دشمن را با «پاتک» افزایش آگاهی عموم درباره وجوب دفاع از مقاومت مردم مظلوم فلسطین؛ نداده‌ایم.

این امر مؤید آن است که دشمن صهیونیستی نه تنها تا لب مرزها بلکه تا درون خانه و خانواده و اذهان ما نیز پیشروی کرده و ما کماکان با موضع تساهل، تسامح به این قضایا می‌نگریم!

البته امروزه نمی‌توان گفت که ما با اسرائیل هم‌ مرز نیستیم زیرا گزارش‌های موثق حکایت از ایجاد پایگاه‌ها و حضور نیروهای اسرائیلی در مرز مشترک ما با کشورهایی چون؛ جمهوری آذربایجان، ترکیه، منطقه خودمختار کردستان عراق و...، دارد!

به هرحال بحث و بررسی پیرامون ابعاد تهاجم دشمن صهیونیستی احتیاج به زمان و مجالی فراوان دارد اما این قبیل نوشتارها، تلنگری به من و شماست تا اندکی به فکر فرو رویم و بدانیم اسرائیل نه فقط غاصب سرزمین مسلمین فلسطینی، بلکه دشمن مشترک تمام مسلمانان عالم است و مطمئناً پس از فارغ شدن از موضوع فلسطین و براساس شعار کذایی؛ "از نیل تا فرات" آرام نخواهد نشست و لکه ننگ آن دامان تمامی بلاد اسلامی را خواهد آلود.

اکنون دشمنی با اسرائیل عین حمایت از منافع ایران اسلامی است. غرض آنکه با وجود تمام چندجبهگی‌ موجود در نبرد با دشمن صهیونیستی نباید از اصل فارغ شد و می باید ریشه این شجره ملعونه را منقطع کرد. هم اینک شیشه عمر أم‌الفساد خاورمیانه تَرَک برداشته و تنها تلنگری کوچک آن را خواهد شکست.

پس بیاییم پیش از علاج وقوع‌ نامبارک سلطه این رژیم بر قدس شریف، با نشان دادن خشم و تنفر خود از این غاصبان صهیونیست، وارثی صالح برای نیاکان و پیشوایان ظلم ستیز خود باشیم.